در قرآن کریم ایمان به غیب مطرح شده است. و خدای متعال اظهر مصادیق غیب است و مقصود از آن جمله دعای عرفه این است که کور باد چشمی که خدا را نمی‌بیند؛ البته مراد چشم دل است نه چشم سر و ظاهری. بنابراین باید با چشم دل خدا را دید و هر چیزی را که با چشم سر نمی‌شود دید و با چشم دل دیده می‌شود غیب خواهد بود.