هیچ اصلی نداریم که ثابت کند قرض بوده یا مضاربه یا چیز دیگر. ولی شاید بتوان گفت الآن در میان مردمی که دوست صمیمی و خویشاوند نباشند عرفا آن است که غالبا قرض نمیدهند و طبق قاعده الظن یلحق الشیء بالاعم الاغلب باید گفت قرضی نیست ولی ثابت نمیشود که مضاربه بوده است.
اصل در رد و بدل پول بین افراد چیست؟
مثلا سعید ۱۰۰ هزار تومان به امیر داده است. بعد بین آنها اختلاف شده که قرض بوده یا مضاربه. اصل در این جا قرض است یا مضاربه؟