تعارض نیست؛ چون آنانکه تعریف و مدح کردهاند نمیخواهند بگویند وی معصوم است و هیچ اشتباهی ندارد. منافاتی ندارد انسان خوب و بزرگی باشد و در عین حال چون معصوم نیست اشتباهاتی نیز دارد.
سؤالی در رابطه با ملای رومی داشتم: از یک طرف بسیاری از بزرگان همچون مرحوم قاضی و علامه طهرانی و دیگران تعاریف و مدایح بسیار والایی درباره ایشان دارند و ایشان را عارفی رفیع المرتبه میدانند، و از طرفی دیگر، شواهدی بر عدم تقید کامل ایشان به شرع مقدس وجود دارد، همچون نقل یکی از شاگردان ایشان مبنی بر توصیه کردنشان به انجام رقص سماع. آیا بین این دو مطلب تعارضی نیست؟